واکنش عددی کفشدوزک hippodamia variegata نسبت به شته سیاه باقلا aphis fabae

کنترل بیولوژیک از جمله مسائلی است که امروزه به علت مضرات بیش از حد سموم شیمیایی، در کنترل آفات جایگاه ویژه ای یافته است. لذا درک بهتر از زیست شناسی و اکولوژی دشمنان طبیعی و همچنین شکارگران می تواند ما را در بکارگیری کنترل بیولوژیک بیشتر یاری نماید. در این تحقیق به بررسی واکنش عددی کفشدوزک hippodamia variegata goeze با تغذیه از شته سیاه باقلا (aphis fabae scopoli) پرداخته شد. جمع آوری کفشدوزک و شته سیاه باقلا به ترتیب از مزارع یونجه منطقه امزاجرد همدان و مزارع چغندر شهرستان صحنه کرمانشاه انجام شد. آزمایش ها درون پتری دیش های 9 سانتی متری دارای تهویه، با شش تیمار که شامل تراکم های 16، 32، 64، 96 و 128 عدد پوره شته جهت تغذیه کفشدوزک بود، انجام شد. هر یک از تیمار ها دارای 15 تکرار بودند. تمامی مراحل پرورش و آزمایش هم در شرایط ثابت (دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 10±60 درصد و دوره نوری16ساعت روشنایی و8 ساعت تاریکی) انجام گردید. میزان تغذیه در دوران لاروی کفشدوزک با افزایش تراکم شکار، افزایش یافت ولی طول دوره زندگی پیش از بلوغ با افزایش تراکم رابطه معکوس داشت. واکنش عددی کفشدوزکh. variegata با تغذیه از شته a. fabae ازنوع غیر خطی وابسته به تراکم تاخیری بود. به عبارت دیگر میزان تخم گذاری کفشدوزک با افزایش تراکم شکار افزایش داشت ولی این افزایش در یک سطح مشخص به مقدار ثابتی میل می کرد. همچنین افزایش تغذیه کفشدوزک روی وزن، تعداد دسته های تخم، و اندازه تخم اثر مثبت و معنی داری دارد. نتایج بدست آمده رابطه بین تراکم شکار مصرف شده و تعداد نتاج تولید شده در کفشدوزک h. variegata را نشان داده و حاکی از این مطلب است که این کفشدوزک بدلیل دارا بودن فاکتورهای زیستی مورد نیاز شامل تکمیل دوره رشد و نمو مراحل مختلف رشدی، تخم گذاری منظم و زیاد حشرات ماده با تغذیه از طعمه مورد نظر، انتخاب مناسبی برای پرورش گونه مورد نظر کفشدوزک می باشد.